Klinika, Klaudia Muniak

Gaja budzi się w szpitalu po wypadku, niewiele pamięta z tego, co się wydarzyło. Dużo śpi, nikt jej nie odwiedza, pielęgniarki nie odpowiadają na pytania. W tej sytuacji zrozumiałe są niepewność, uczucie niepokoju i zagrożenia… Te odczucia są jednak tak sugestywne, wzmagające się z taką siłą, że towarzyszą nie tylko bohaterce, ale udzielają się też czytelnikowi. Udręczona dziewczyna czuje chwilami, że popada w paranoję. Wydaje jej się, że miły doktor jest jej jedynym sprzymierzeńcem…

Bohaterka jest wyjątkową osobą, ma świadomość, że żyje dzięki rozwojowi nauki i medycyny. Możliwość edycji genów, wycięcia tego odpowiadającego za zespół Edwardsa stała się dla niej cudowną szansą na normalne życie… A jednak wszystko ma swoją cenę… Jaką? Musicie doczytać sami.

Autorka doskonale zgłębiła temat inżynierii genetycznej oraz rzeczywistości znanej tylko pacjentom szpitali i klinik. Z przejmującą łatwością oddaje odczucia zdezorientowanej pacjentki – wahania nastroju, niepokojące przeczucia, złość na personel bagatelizujący kolejne uwagi i ignorujący dylematy. 

Powieść jest udanym połączeniem wątku medycznego z kryminalnym. Aktualne nawiązanie do sytuacji społeczno-politycznej jest dla mnie ogromnym plusem, pozwala emocjonalniej wczuć się w sytuację bohaterki, zrozumieć jej żal i rozgoryczenie. 

 

Królowa Głodu, Wojciech Chmielarz

Do dziwnej krainy poszukiwaczy żywmetalu, chudzielców, żlebodźwiedzi przybywa Holender Bram, i dociera tam tylko dlatego, że w trudnej sytuacji pomaga mu Polak – Piotr Lisiecki – człowiek o rozumnej zmęczonej twarzy…

Powieść zachwyci wielu – fanatyków fantazy, westernów, powieści przygodowych, ale zadziwi tych, którzy znają Wojciecha Chmielarza jako autora kryminałów.

Walka o władzę, wpływy i panowanie, intrygi, spiski to znaczna część fabuły, nie zabraknie jednak szlachetności i dobra, chociaż relatywnego. Znowu trzeba się będzie chwilkę zastanowić nad tym, co tak naprawdę jest ważne dla człowieka, co nim kieruje. Zło zagrażające ludzkości wiele ujawni, zdradzi prawdziwe motywy i rzeczywiste zamiary bohaterów. Wszystko ma swoją cenę, dla władzy nie liczą się sentymenty czy litość, a jednak czasami zdarza się cud… Przeczytajcie sami J.

Powieść trzyma w napięciu, zaskakuje, wyraziści bohaterowie fascynują, a prawda o ludzkiej naturze dochodzi do głosu… Polecam!

 

Córka nazisty, Max Czornyj

 

Greta Rott cierpi na alzheimera i zaniki pamięci, od wielu lat uczęszcza na terapię. Uważa, że jest złym człowiekiem, że jako córka nazisty odziedziczyła gen zła. Dręczą ja wyrzuty sumienia, bardzo cierpi, ciągle wspomina czasy, kiedy żyła z ojcem - oficerem SS w obozie KL Lublin. Czasami fakt, że traci świadomość i wszystko zapomina, stanowi dla niej błogosławieństwo…

Szansą na poprawienie stanu pamięci jest dziennik pisany przez Annę, która była w tym samym czasie więźniarką obozu. Greta przypomina sobie różne fakty z przeszłości, analizuje je, a my dzięki temu poznajemy okrucieństwo obozowego życia, bezwzględność nazistów, straszne epizody II wojny światowej. Drastyczne sceny, namacalne wręcz cierpienie, zrozumiała trauma głównej bohaterki długo nie pozwalają zapomnieć o powieści.

O książce można powiedzieć dużo – jest piękna, mądra, ale i smutna. Szybko się czyta, a zakończenie zaskoczy wielu czytelników. Gorąco polecam!

Dzień Kobiet, Gabriela Gargaś

 

"Są w życiu takie momenty, migawki, jak pokaz slajdów, które potem człowiek wspomina. I uśmiecha się do nich. I potem zdaje sobie sprawę, że chce ich więcej w swoim życiu, że czegoś mu brakuje i że potrzebuje tej drugiej osoby choćby na chwilę, na jedno spojrzenie, jeden uścisk dłoni, jedno westchnienie, jeden wspólny wypad na miasto, jeden pocałunek. Na milisekundę wrażeń..."

    Książka, która wzruszy, ale i zmusi do refleksji o tym, co w życiu jest ważne... Bohaterkami są trzy kobiety - każda z innym bagażem doświadczeń... Rozmawiają, wspierają się, szukają recepty na szczęście i udany związek... Każda ma inne przemyślenia, rady, ale prawda jest taka, że nawet jeżeli bardzo chcielibyśmy komuś pomóc, to nie możemy... i ta bezsilność jest bardzo trudna.

    Gabriela Gargaś jak zwykle stara się trafić do serc czytelniczek - pisze o uczuciach, złamanym sercu, trudnych momentach w związkach, ale skupia się na najważniejszym - chciałaby nauczyć czerpać radość ze wszystkiego, nie przejmować drobiazgami, walczyć o przyjaźń i miłość, kierować się odwagą. Zaleca dystans do siebie i wyzbycie lęku przed błędami. Według niej zawsze trzeba ryzykować i korzystać z każdej szansy, jaką niesie życie.