Truciciel, Sharon Bolton

 

Powieść tak mroczna, jak sugeruje to okładka – z omotaną figurką nakłutą szpilkami na tle pełni księżyca…

Co łączy komisarz Florence Lovelady z Cassie – sławną autorką tekstów piosenek, córkę uwięzionego mordercy? Obie postanawiają wrócić do Sabden, miasteczka, którego raczej mile nie wspominają… Nadal dzieje się tam coś złego, związanego ze śmiercią dzieci z sierocińca… oraz czarownicami. Czy można wierzyć w rewelacje seryjnego mordercy, który upiera się, że dzieci nie są tam bezpieczne? Czy są to tylko manipulacje umierającego człowieka czy też spisek na wielką skalę? Florence podejmuje wyzwanie i bardzo dużo ryzykuje, ale ufa również swojej intuicji, więc nie może postąpić inaczej. Jest odważna i bezkompromisowa, stanowi dla niektórych ogromne zagrożenie… W dochodzeniu pomaga jej wiele kobiet, jednak nie wie, że nie wszystkie są lojalne…

W tej powieści rytualne obrzędy, prastare wierzenia i magiczne atrybuty odgrywają ogromną rolę, pozwalając zrozumieć wiele spraw. Autorka potrafi stworzyć niesamowita atmosferę, aż gęstą od emocji i przywołującą dreszcz niepokoju…

Spadek, Kasia Bulicz-Kasprzak

 

Serdeczna, pełna niesamowitego ciepła i poczucia humoru powieść o tym, że czasami to, co wydaje się niepotrzebnym kłopotem, potrafi odmienić życie na dobre i nauczyć bycia szczęśliwym…

Dla Doroty nastał trudny czas… Rozstała się z chłopakiem, przyjaciółka obarczyła ją psem , a na dodatek została poinformowana, że koniecznie musi zaopiekować się chorym dziadkiem… o którym do tej pory nie miała pojęcia. Jak wpłynie na nią spotkanie ze zrzędliwym, mrukliwym, śmierdzącym papierochami staruszkiem? Trudno to opisać, nie zdradzając treści książki… W każdym razie – nie braknie wiejskich klimatów, mądrej ciotki, wścibskiej sąsiadki, porywów serca, szalonych pomysłów, a relacja Doroty z ojczymem jest przykładem na to, że dobro i miłość istnieją w swej najszlachetniejszej postaci…

Szczerze polecam – powieść niesie optymizm, zaraża pogodą ducha i zapewnia dobry nastrój…

Niewybaczalne, Izabela Janiszewska

 

Wszyscy kłamiemy. Nasze życie składa się z półprawd, tajemnic i zatajonych myśli… Spotykają nas również takie sytuacje, których nie można zapomnieć ani wybaczyć! Istnieją takie rany, których nie uleczy żaden czas…

Nikt nie jest pewny, co wydarzyło się przed dwudziestoma pięcioma laty. Wtedy właśnie zginęło tragicznie trzech chłopców. Zostało brutalnie zamordowanych. Niby sprawca został skazany, jednak niektórych dręczą pewne wątpliwości… Na zasadzie retrospekcji stopniowo poznajemy prawdę o tych wydarzeniach.

Równolegle dziennikarka Zuzanna próbuje dociec prawdy o samobójstwie swojej matki. Śmierć ojca nie tylko ją zaskakuje, ale otwiera też drzwi do tajemnic z przeszłości, związanych ze śmiercią dzieci. Kobieta rozpaczliwie, z determinacją stara się zrozumieć, co wydarzyło się tamtej nocy i nie daje się zastraszyć, wypędzić z miasteczka…

Jest tyle prawdy o ludziach w tej powieści, tyle emocji… Doskonale się ją czyta, fabuła trzyma w napięciu, a zwroty akcji podkreślają mroczne i pełne goryczy refleksje o ludzkiej naturze. Jednocześnie długo nie można zapomnieć i przestać myśleć o tym, co czuje rodzic (zarówno matka, jak i ojciec) w reakcji na krzywdę swojego dziecka, czy to małego czy dorosłego. Nie można nie współczuć odtrąconej kobiecie, porzuconej przez męża… Jednak w prawdziwym życiu nic nie jest czarno-białe, a na istotne pytania nie ma prostych odpowiedzi…

Rzeki płyną, jak chcą, Ałbena Grabowska

 

    W jakim stopniu mamy wpływ na swoje życie, a w jakim zależy ono od okoliczności i innych osób? Każdy chciałby być szczęśliwy, spełniony, a unikać cierpienia i smutku… Niestety - nie ma na to żadnej gwarancji…

Miłość to ogromna siła, która jest w stanie zrujnować egzystencję nawet najsilniejszego człowieka. Wdziera się ona w życie trzech panien Terechowiczówien, niekoniecznie w konfiguracji gwarantującej długi i szczęśliwy byt. Równolegle z wojną przewraca spokojne funkcjonowanie dworku do góry nogami. Bogate dotychczas panny muszą radzić sobie z biedą, strachem przed okupantem, niepewnością, bliskim frontem i zarazą.

Niezwykle prawdziwie zostały oddane relacje między siostrami, które przecież się kochają, ale jednocześnie nie potrafią wyzbyć zazdrości, złości i żalu… Gdy Amelia przywozi do majątku męża poznanego w wojskowym szpitalu, Klara i Róża reagują zupełnie inaczej… I chociaż zachowanie bohaterek czasami nieznośnie irytowało, to jednak nie można mu odmówić realizmu. Czy sami nie postępujemy czasami głupio, egoistycznie, bezmyślnie???

Autorka poruszyła wiele wątków – od sercowych rozterek, przez tematy polityczne, po początki feminizmu, a wszystko to na tle burzliwej historii.

Dopóki będziemy kochać, Katarzyna Janus

 

Obyczajowa powieść przypomina nam, że los bywa przewrotny, a drugiego człowieka tak naprawdę nie można do końca poznać… Uczy, że w  życiu liczą się codzienne drobne radości, szczera miłość i przyjaźń.

Gdy poznajemy Ankę – sfrustrowaną dziennikarkę/romantyczkę – jest ona niezbyt szczęśliwą singielką, bardzo skupioną na pracy. Dni upływają na zatargach z szefową, która traktuje ją niesprawiedliwie i protekcjonalnie, wyraźnie faworyzując wrednego kolegę. Nieoczekiwanie na jej drodze staje trzech mężczyzn. Fascynacja Antonim Hartmanem, autorem thrillerów psychologicznych niespodziewanie i gwałtownie przemija… Szybko na horyzoncie pojawia się przystojny, irytująco pewny siebie, zniewalająco czarujący Feliks, a niedługo po nim – zagadkowy, uczynny Mikołaj.

Anka sama nie wie, czego chce, waha się, wycofuje z postanowień, zmienia decyzje… Tym niezdecydowaniem, kapryśnością wręcz irytuje czytelnika. Ale przecież takie jest życie, często sami postępujemy podobnie. Jakiego wyboru dokona, z którym mężczyzną wejdzie w bliższe relacje? Doczytajcie sami…