„Martwe dziewczyny” – Graeme Cameron

 

Niepokojąca, intrygująco inna, wciągająca powieść…

Thriller z sierżant Ali Green w roli głównej opowiada historię niewyjaśnionych, brutalnych morderstw kobiet… Policjantce pomaga kolega - Kevin oraz przydzielona z zewnątrz analityczka Annie…a przynajmniej powinna pomagać…

Trudno złapać mordercę, nazywanego TAMTYM MĘŻCZYZNĄ, z wielu powodów… Jednym z nich są obrażenia Ali, odniesione w śledztwie - zaniki pamięci, kontuzja nogi, drugim - trauma, którą przeżyła, będąc świadkiem śmierci detektywa z wydziału zabójstw, trzecim – brak zrozumienia szefowej, która do końca nie zdaje sobie sprawy z tego, co przeżywają jej podwładni „w terenie”…

Wierzę, że chwilowa nieudolność, pijaństwo, krnąbrność, nawet pewnego rodzaju ślamazarność Ali może drażnić, ale czy policjantka nie może mieć słabszych dni lub po prostu - wad? Poza tym te  słabości nie przekreślają niezawodnego instynktu, hartu ducha, uporu w dążeniu do celu i zwykłej uczciwości…

Polecam przeczytać wcześniej „Zwykłego człowieka”, z pewnością ułatwi to przyswojenie atmosfery i zrozumienie intencji bohaterów.

„Dom tajemnic” – Alek Rogoziński

 

Powieść doskonale łączy fabułę, przedstawiającą zaplanowaną z zimną krwią zbrodnię z… elementami czarnego humoru.

Dwanaście gwiazd decyduje się na udział w telewizyjnym reality show, które  z założenia ma być połączeniem znanego wszystkim „Big Brothera” z escape roomem… Uczestnicy mają za zadanie rozwiązywać zagadki kryminalne, wydostawać się z zastawionych na nie pułapek, korzystać z podpowiedzi i tropów, aby finalnie odnaleźć skarb… A wszystko to producent zaplanował w ogromnym starym domu na odludziu, pełnym ciemnych korytarzy, mrocznych zakamarków, ukrytych schowków, stryszków i piwnic… Czy celebryci, odcięci od całego świata,  sprawdzą się w tej roli?

Tymczasem komisarz Krzysztof Darski otrzymuje niepokojącą informację, a właściwie anonim, w którym nadawca żąda okupu i grozi uczestnikom programu… Robi się niebezpiecznie!

„Dom tajemnic” to trochę kryminał, a trochę komedia obyczajowa. W zabawny sposób zostają sportretowani celebryci, którzy pomimo zapewnień autora o tym, że wszystkie postaci są wytworem jego wyobraźni, od razu przynoszą skojarzenia z konkretnymi osobami znanymi z pierwszych stron gazet. Mnóstwo anegdotek, żartobliwych dialogów, rodzinnych scenek i przyjacielskich przekomarzanek wnosi lekkość i sprawia, że od razu jesteśmy wciągnięci w zagmatwany, trochę szalony świat bohaterów.

 

„Słodkie Magnolie. Smak nadziei” – Sherryl Woods

 

 

Poruszająca opowieść o bolesnej i banalnej historii dwudziestoletniego małżeństwa z trójką dzieci…

On – Bill, lekarz i ona – gospodyni domowa tworzą zgodny związek do czasu pojawienia się w ich życiu młodej pielęgniarki Noreen… reszty można się domyślić – ciąża i bolesny rozwód…

Maddie zostaje nie tylko porzucona, musi uporać się zarówno z własnym bólem, jak i z trójką rozżalonych, zestresowanych dzieci. Mąż grał nie fair, potraktował ją paskudnie, nie przygotował rodziny na zmiany, egoistycznie podjął decyzję i postawił wszystkich przed faktem dokonanym. Bill stworzył sytuację, w której wszyscy cierpią…

Na szczęście Maddie ma przy sobie oddane przyjaciółki, tworzące od czasów szkoły zgrane trio „Słodkie Magnolie”… Na horyzoncie pojawia się również przystojny Cal – trener syna. No i dopiero atmosfera się zagęszcza – małomiasteczkowe podwójne standardy moralne dopuszczają możliwość zdrady męża, ale romans matki ucznia z nauczycielem????

„Smak nadziei” to piękna historia o prawdziwej przyjaźni, życiowych błędach, samotności dzieci postawionych w trudnej sytuacji, bezradności rodziców, ale również o tytułowej nadziei…

„Krwawy kwiat” - Louise Boije af Gennäs

 Do Sztokholmu przeprowadza się Sara – dziewczyna, która po wielu traumatycznych przeżyciach chce rozpocząć nowe życie…

Początki nie są łatwe – ciemny pokój u niemiłej gospodyni, kłopotliwi współlokatorzy, ciężka praca w kawiarni… Do tego poczucie zagubienia i bezradność, które jej nie opuszczają…

I nagle, jak w bajce o Kopciuszku, następuje całkowity zwrot akcji. Przypadkowa znajomość z Bellą odmienia życie Sary – podejmuje nową pracę jako asystentka w agencji PR, zamieszkuje w pięknym mieszkaniu i poznaje cudownego chłopaka!!!

Sara stara się podkreślić grubą kreską to, co się wydarzyło i znowu zacząć od nowa. Jednak nie jest to łatwe – czuje, że coś jest nie tak, ciągle ma wrażenie, że jest obserwowana, a wokół niej dzieją się rzeczy, które poddają w wątpliwość trzeźwy stan umysłu… Myśli pełne wątpliwości i niepokoju krążą wokół niedawnej śmierci ojca i dokumentów, które po sobie pozostawił…

Akcja thrillera rozwija się powoli, ale w pewnym momencie nabiera rozpędu i trudno oderwać się od lektury. Dla tych, którzy interesują się polityką, ciekawe okażą się wątki dotyczące brudnych spraw na wysokim szczeblu, afer zamiatanych pod dywan, dziennikarskich śledztw. Odbiorca ma wrażenie, że fikcja miesza się z rzeczywistością.

Tytułowy krwawy kwiat to barszcz Montegazziego – piękna, wysoka roślina o kwiatach jak biała piana i łodydze z purpurowymi plamami, która jednak potrafi być groźna przy bezpośrednim kontakcie. Czytelnik sam musi zinterpretować tytuł – czy charakteryzuje on Sarę, jej ojca, a może jeszcze kogoś innego…

Do Sztokholmu przeprowadza się Sara – dziewczyna, która po wielu traumatycznych przeżyciach chce rozpocząć nowe życie…

Początki nie są łatwe – ciemny pokój u niemiłej gospodyni, kłopotliwi współlokatorzy, ciężka praca w kawiarni… Do tego poczucie zagubienia i bezradność, które jej nie opuszczają…

I nagle, jak w bajce o Kopciuszku, następuje całkowity zwrot akcji. Przypadkowa znajomość z Bellą odmienia życie Sary – podejmuje nową pracę jako asystentka w agencji PR, zamieszkuje w pięknym mieszkaniu i poznaje cudownego chłopaka!!!

Sara stara się podkreślić grubą kreską to, co się wydarzyło i znowu zacząć od nowa. Jednak nie jest to łatwe – czuje, że coś jest nie tak, ciągle ma wrażenie, że jest obserwowana, a wokół niej dzieją się rzeczy, które poddają w wątpliwość trzeźwy stan umysłu… Myśli pełne wątpliwości i niepokoju krążą wokół niedawnej śmierci ojca i dokumentów, które po sobie pozostawił…

Akcja thrillera rozwija się powoli, ale w pewnym momencie nabiera rozpędu i trudno oderwać się od lektury. Dla tych, którzy interesują się polityką, ciekawe okażą się wątki dotyczące brudnych spraw na wysokim szczeblu, afer zamiatanych pod dywan, dziennikarskich śledztw. Odbiorca ma wrażenie, że fikcja miesza się z rzeczywistością.

Tytułowy krwawy kwiat to barszcz Montegazziego – piękna, wysoka roślina o kwiatach jak biała piana i łodydze z purpurowymi plamami, która jednak potrafi być groźna przy bezpośrednim kontakcie. Czytelnik sam musi zinterpretować tytuł – czy charakteryzuje on Sarę, jej ojca, a może jeszcze kogoś innego…

„Chłopiec z lasu” – Harlan Coben

Ciekawa fabuła i dynamiczne tempo sprawiają, że od powieści trudno się oderwać… Kto już czytał Cobena, ten wie, o co chodzi…

    Gdy ginie Naomi – zaniedbana, nękana przez szkolnych gnębicieli nastolatka, początkowo nikogo to nie interesuje. Dopiero, gdy Matthew (kolega z klasy) prosi o pomoc w tej sprawie swoją babcię Hester, znaną prawniczkę – akcja nabiera tempa. Ta bowiem zwraca się do Wilde’a, byłego żołnierza sił specjalnych, przyjaciela swego zmarłego syna i ojca chrzestnego Matthew…

Wilde jest postacią, o której trudno zapomnieć – samotnik, geniusz, przystojny twardziel, który jednak wzrusza wrażliwością i pewnym nieprzystosowaniem społecznym. Jest tytułowym „chłopcem z lasu”, jednak akcja wcale nie skupia się na jego historii. Wręcz przeciwnie – czuję niedosyt związany z atmosferą tajemnicy, która wokół niego krąży…

A co poza tym? Błędy z przeszłości. Rodzinne sekrety. Kompromitujące fakty z życia bogaczy. Trochę polityki widzianej „od zaplecza”… Pełnokrwiste postacie, wartkie dialogi, pełne humoru riposty i zaskakujące zwroty akcji… Czego chcieć więcej? POLECAM!