Narzeczona nazisty, Barbara Wysoczańska

 

Przepiękna historia o miłości, lojalności, trudnej moralności, wewnętrznym rozdarciu, zdradzie… Czy wojna zawsze niszczy uczucia, marzenia, zabija wrażliwość? Nie – ale bez litości i nieodwracalnie zmienia ludzkie losy…

Hania poznaje Johanna w przedwojennym czasie, gdy stosunki polsko-niemieckie stają się napięte, ale siła ich uczucia jest porażająca, ma taką moc, że miłość Niemca do Polki wydaje się pokonać wszelkie przeszkody… A te narastają w tempie błyskawicznym – niechęć von Richterów do ubogiej Polki, nienawiść byłej narzeczonej Johanna, odraza rodziny Hani do „szwaba” i widmo nadciągającej wojny… Wrzuceni w wir dziejów, próbują walczyć o przetrwanie i pokonać wątpliwości. A przecież każde z nich ma swoją ojczyznę! Uda im się?

Powieść jest wspaniałą lekcją historii. Hania, przebywając w Monachium, z przerażeniem obserwuje narodziny i rozprzestrzenianie się nazizmu, który jako ideologia rasistowska błyskawicznie został przyswojony przez niemiecki naród. Wraz z bohaterami, jesteśmy świadkami wybuchu wojny w Polsce, determinacji związanej z przetrwaniem w tych czasach, odwagi towarzyszącej walce z najeźdźcą.

Ale najważniejsze, że autorka udziela nam mądrej lekcji życia : „…niewiele trzeba, by przeżyć chwilę szczęścia w sytuacji, gdy nic już nie jest oczywiste i nic nie jest dane raz na zawsze.” Tak że – nigdy nie traćmy nadziei… Gorąco polecam!

Obserwatorka, Alicja Sinicka

 

Psychopaci są wśród nas…  Przerażający wniosek, który natrętnie nasuwa się po przeczytaniu tego thrillera.

Iza i Arek „odnajdują się” po latach w niezbyt miłych okolicznościach – pobita dziewczyna trafia na dyżur dawnego znajomego. Uczucia odżywają, romans rozkwita, jednak pojawiają się problemy – nadopiekuńcza matka, dawna dziewczyna, skrywane żądze i tajemniczy obserwator/obserwatorka...

Autorka zagląda do umysłów bohaterów i dzięki temu możemy obserwować zaburzenia osobowości. Okazuje się, że każdy ma kilka twarzy i nie zawsze od razu można rozpoznać psychopatę…

Powieść wciąga, niepokoi, budzi lęk – nie pozwala na obojętność. A ilość poruszonych problemów (ekshibicjonizm, mezalians, destrukcyjne dzieciństwo) sprawia, że czytelnika kuszą inne pozycje tej autorki.

„Czarne ziarno”, Marta Zaborowska

 

Życie Julii Krawiec to nieustanna walka z przeciwnościami losu… Powoli jednak wychodzi na prostą – po odejściu ze służby, próbuje sił jako prywatna detektyw i kupuje mieszkanie, na które wprawdzie zaciąga morderczy kredyt, ale w końcu ma własny kąt dla siebie i Sylwii, kontynuuje biurowy romans z Adamem, układa relacje z rodzicami. Można więc powiedzieć, że rozpoczyna nowy etap…

W powieści podejmuje się wyjaśnienia głośnej sprawy śmierci młodego Leona Rawskiego. Wprawdzie do zabójstwa w noc sylwestrową przyznała się matka, ale w jej winę nie wierzy córka Maria i to ona wynajmuje Julię. Liczy na to, że w trzy tygodnie, dzielące od procesu, ta dokona cudu i odkryje, kto jest prawdziwym mordercą.  Jak na to zareaguje Nina – jedenastoletnia siostra Leona i Marii? I co wyniknie z faktu, że lekarzem dziewczynki jest Artur… TEN Artur Maciejewski?

Watek kryminalny jest wciągający, ale życiu prywatnemu głównej bohaterki, które znam z poprzednich części, kibicuję jeszcze bardziej. Czy Julia nadal tęskni za Arturem, czy wyleczyła złamane serce, czy jest szansa na happy end? Czytajcie!

Marta Zaborowska nie zawodzi – udowadnia, że jest mistrzynią emocji, łamania stereotypów, potrafiącą realistycznie oddać skomplikowane międzyludzkie, a przede wszystkim rodzinne relacje.

„Smak wolności”, Joanna Jax

 

Trudne decyzje, życiowe dylematy, bolesne rozterki – oto codzienność trójki rodzeństwa Niemojskich – Fryderyka, Gustawa i Wiktorii. Tym bohaterom nie można odmówić niezwykłego hartu ducha, odwagi i przebojowości, a mimo to ich życie wcale nie toczy się gładko, popełniają takie błędy, jakie w ich rodzinie zawsze uznawano za niewybaczalne… Jednak wobec siebie zawsze są lojalni, solidarni, gotowi na wiele, aby pomóc drugiemu.

Akcja powieści w wyjątkowy sposób przybliża międzywojenne czasy, kiedy Polacy miotają się między nieśmiałą radością po wojnie polsko-bolszewickiej, a rosnącym niepokojem, spowodowanym polityką Niemiec. Wiktoria próbuje ułożyć sobie życie z Piotrem w Gdyni, która dopiero powstaje w trudzie i błocie. Gucio w końcu się zakochuje, ale jego wybrance z różnych względów daleko do ideału. Natomiast Fryderyk odnosi sukcesy jako oficer polskiego wywiadu, jednak nie jest odpowiednio doceniany, dodatkowo angażuje się w romans z rzekomą rosyjską arystokratką, co wiąże się z dotkliwymi konsekwencjami… Ogromnym atutem historii Fryderyka jest fakt, że jego losy zostały oparte na fragmentach życiorysu majora Jerzego Sosnowskiego – rotmistrza Wojska Polskiego.

Jaki jest smak wolności? Chyba słodko-gorzki… Mam na myśli zarówno nastroje w wolnej ojczyźnie, jak i wolność indywidulaną – rozumianą jako możliwość podejmowanych decyzji, dokonywania wyborów… Piękna powieść, której mogłabym zarzucić jedynie brak oznaczenia, że jest to 2 tom cyklu „Drugi brzeg”. Z pewnością poszukam 1 tomu, jednak wolałabym przeczytać w odpowiedniej kolejności wszystkie części.

„Dwór rusałek”, Dorota Gąsiorowska

 

Urocza opowieść, którą pokochają wszystkie romantyczki…

Historia nieśmiałej i delikatnej Olgi to druga część trylogii DNI MOCY, można ją jednak czytać niezależnie i nie przeszkadza to w zrozumieniu wątków.

 Z pewnością oczaruje każdego, kto lubi intrygujące słowiańskie wierzenia, rodzinne sekrety i tajemnice sprzed lat… a wszystko to splątane z miłosnymi perypetiami i codziennymi troskami bohaterów. Wraz z miotaną emocjami Olgą często wędrujemy pomiędzy barwnym Wilnem a malowniczym dworem na Podlasiu, położonym nad urzekającym jeziorem. To jezioro właśnie, wraz z legendami o rusałkach – trochę złośliwych, trochę demonicznych nimfach – odegra ogromna rolę w życiu bohaterek…

Spodobała mi się w tej powieści pewna delikatność i urok, które nie giną, pomimo mrocznych wątków.