Niewybaczalne, Izabela Janiszewska

 

Wszyscy kłamiemy. Nasze życie składa się z półprawd, tajemnic i zatajonych myśli… Spotykają nas również takie sytuacje, których nie można zapomnieć ani wybaczyć! Istnieją takie rany, których nie uleczy żaden czas…

Nikt nie jest pewny, co wydarzyło się przed dwudziestoma pięcioma laty. Wtedy właśnie zginęło tragicznie trzech chłopców. Zostało brutalnie zamordowanych. Niby sprawca został skazany, jednak niektórych dręczą pewne wątpliwości… Na zasadzie retrospekcji stopniowo poznajemy prawdę o tych wydarzeniach.

Równolegle dziennikarka Zuzanna próbuje dociec prawdy o samobójstwie swojej matki. Śmierć ojca nie tylko ją zaskakuje, ale otwiera też drzwi do tajemnic z przeszłości, związanych ze śmiercią dzieci. Kobieta rozpaczliwie, z determinacją stara się zrozumieć, co wydarzyło się tamtej nocy i nie daje się zastraszyć, wypędzić z miasteczka…

Jest tyle prawdy o ludziach w tej powieści, tyle emocji… Doskonale się ją czyta, fabuła trzyma w napięciu, a zwroty akcji podkreślają mroczne i pełne goryczy refleksje o ludzkiej naturze. Jednocześnie długo nie można zapomnieć i przestać myśleć o tym, co czuje rodzic (zarówno matka, jak i ojciec) w reakcji na krzywdę swojego dziecka, czy to małego czy dorosłego. Nie można nie współczuć odtrąconej kobiecie, porzuconej przez męża… Jednak w prawdziwym życiu nic nie jest czarno-białe, a na istotne pytania nie ma prostych odpowiedzi…