Chłopak, który okradał domy i dziewczyna, która skradła jego serce, C. G. Drews

 

        Ta powieść skruszy najtwardsze serce, sprowokuje do docenienia tego, co mamy, a jednocześnie sprawi, że uśmiech długo będzie ocieplał nasze czytelnicze dusze…

         Dwóch braci zostaje porzuconych przez rodziców – dalekich od ideału – ale jednak bez nich wszystko komplikuje się jeszcze bardziej. Starszy z nich – Avery – jest autystyczny, jego sposobu funkcjonowania nie rozumie i nie akceptuje nie tylko ciotka, pod której opiekę trafili chłopcy, ale i rówieśnicy. Wyśmiewają go, hejtują, perfidnie prowokują ataki.  Młodszy o dwa lata Sam z całych sił próbuje opiekować się bratem, ale jest tylko dzieckiem – czasami słabym, czasami niecierpliwym, nie potrafiącym radzić sobie ze złymi emocjami… Chłopcy cierpią, kłócą się, ale siła ich miłości jest tak ogromna, że wciąż pozostają w bliskich relacjach.

W wyniku zbiegu okoliczności, choroby, zmęczenia Sam trafia pod dach wielodzietnej, głośnej, chaotycznej rodziny. Zaprzyjaźnia się z nimi, poznaje delikatny, oszałamiający smak pierwszego zauroczenia. I chociaż na chwilę zapomina o tym, że jest bezdomnym okradającym domy – zaznaje namiastki szczęścia, a nawet pewnego rodzaju oszałamiającej stabilizacji – jego kłopoty nie znikają, a przeszłość dogania go ze zwielokrotnioną siłą.

Oczarowała mnie rodzina De Laineyów, którą postrzegam jako kwintesencję radości i miłości. Jest im raczej biednie, ciasno, ale ich siła tkwi w bliskości, dbaniu o siebie nawzajem, akceptacji. Dzielą się obowiązkami, żartobliwie docinają, prowokują, drażnią, ale jednocześnie wspierają i oferują bliskość w każdym kryzysowym momencie. O ich wartości świadczy fakt, że wiele empatii potrafią zaoferować komuś spoza rodziny…

Jakie refleksje towarzyszą mi po przeczytaniu „Chłopaka…”? Bądźmy wrażliwsi, wyrozumialsi – po prostu dobrzy! Nie sądźmy po pozorach, nie oceniajmy pochopnie. Każdy zasługuje na drugą szansę, a już szczególnie ktoś doświadczony przez los.

Jestem bardzo ciekawa, w jakim stopniu serdeczność, ciepło, humor wynikają ze stylu autorki, a w jakim są wynikiem pracy tłumacza. Powieść czyta się lekko, trudno oderwać się od historii Sama, a jednocześnie emocje chwilami chwytają za gardło i wymuszają chwilę oddechu.

#chłopakktóryokradałdomyidziewczynaktóraskradłajegoserce #cgdrews #wydawnictwo@books4yapl