Blizny, Marek Stelar

Intrygujący, wciągający kryminał, z misternie przemyślaną fabułą. Fałszywe tropy, mylące dowody wzmagają napięcie i nie pozwalają na typowanie rozwiązania.

Zaczyna się od odnalezienia trupa w schronie z lat czterdziestych, na budowie węzła Łękno. Zwłoki są zmumifikowane, zostały zawinięte w skruszałą już folię. Wiadomo tylko, że mężczyzna zginął gwałtowną śmiercią i był chorobliwie chudy…

Śledztwo ma prowadzić nadkomisarz Tomasz Rędzia i nowa pani prokurator. Szybko okazuje się, że tych dwoje się zna, chociaż dawno się nie widziało – chodzili do jednej klasy w siedemnastym LO w Szczecinie. Przewrotny los sprawia, że muszą wrócić do tych młodzieńczych lat i od nowa przeanalizować wydarzenia z 1994 roku, kiedy w czasie szkolnej wycieczki do Złocieńca zginęło dwóch uczniów i żołnierz z pobliskiej jednostki… Czy drążenie starych akt ma sens, czy przeczucie okaże się sensowne? Czy te sprawy w ogóle są powiązane?

Podoba mi się, że bohaterowie są tacy życiowi – czasami słabi, bezmyślni, irytujący, z pewnością nie czarno-biali… Popełniają błędy, próbując realizować ważne dla nich cele, ale i ponoszą konsekwencje każdej decyzji.

Akcja toczy się szybko, zaskakuje zwrotami, a zakończenie jest takie, jakie powinno być – aż wraca się do pierwszych stron, aby sprawdzić czy przez nieuwagę lub spadek koncentracji czegoś się nie przeoczyło…