Gościniec, Kasia Bulicz-Kasprzak

 

Z ogromną przyjemnością wraca się do bohaterów ze „Skrawka pola”, czyta o ich dalszych perypetiach. Zaglądając do domostw w Tynczynie, poznając radości i troski, jednocześnie wczuwamy się w ich nastroje i emocje. Autorka w cudowny, lekki sposób przenosi nas w pierwszą połowę XX wieku – okres trudny, nieżyczliwy właściwie dla każdego Polaka.

Czasami z życiowego gościńca można zboczyć na kamienistą ścieżkę… i nawet nie zauważyć tego od razu… Taki los spotkał Krystynę. Nie zwróciła uwagi na gęstniejącą atmosferę w domu, na rosnące napięcie, a na naprawę błędu, jakim okazało się małżeństwo, było za późno. Z pokorą postanowiła znosić swój los… do czasu, gdy podjęła decyzję, że zawalczy o dobro dziecka!

Powieść pozostawia w sercu ślad – porusza tyle ważnych problemów – przemocy w rodzinie, zawiedzionej miłości, zdrady, ogromnego żalu. Wdzięczna jestem autorce za nadzieję, jaka wybrzmiewa z historii Marianny i Wawrzka – szczęście jest możliwe, czasami znajduje się blisko, nawet w zasięgu ręki.