Znajdziesz mnie w cieniu guayacán, Zbigniew Zborowski

 

W tej powieści miłość miesza sią z nienawiścią, a zło próbuje zwyciężyć nad dobrem. Fikcja literacka idealnie została zbalansowana z faktami, a Zbigniew Zborowski udowadnia, że historia jest ciekawa!

Losy potomków trzech rodów – Zaporewiczów, Młynarskich, de Ville – nadal się splatają, udowadniając, że ludzkie ścieżki są nieodgadnione. Autor, we właściwy sobie, lekki i subtelny sposób płynnie pozwala dostrzegać długofalowe skutki i wielowymiarowe konsekwencje ich decyzji i uczynków. Ze swadą, dynamicznie opowiada o codzienności, zmartwieniach, marzeniach postaci, które już poznałam i stały się mi bliskie. Połówki monety nadal krążą między nimi i powoli odkrywamy ich znaczenie. Poznając wątki osadzone w konkretnych obyczajowo-politycznych faktach nie mogłam uwolnić się od myśli, że wielką HISTORIĘ tworzą zwykli ludzie…

Krążąc w czasoprzestrzeni – między końcówką II wojny światowej a teraźniejszością, pomiędzy Warszawą, Paryżem, Moskwą, Meksykiem, Indochinami - niezmiennie się zastanawiałam nad tym, co nas kształtuje. Pod wpływem czego stajemy się dobrzy lub źli? Czy gniew, uraza, upokorzenie usprawiedliwiają podłe uczynki? Dlaczego niektórzy w imię miłości są w stanie wyrzec się nawet życia, a inni bez skrupułów, bezwzględnie prą do celu? Czy naprawdę tak łatwo przemienić się z ofiary w kata?

Saga zachwyca, przede wszystkim dlatego, że nie pozwala się oderwać, a jednocześnie uczy krytycznego spojrzenia na przeszłość, ale i teraźniejszość. Przeraziła mnie refleksja, że Ci przed nami też nie spodziewali wszechogarniającego zła, też żyli nadzieją, że więcej wojen nie będzie, że to od nas zależy spokój na świecie…